Svakako je potrebno naglasiti da je u Sarajevu kao i u drugim mjestima – čaršijama bilo zanimanja koja nisu imali čaršije, radnje, dućane ili čak kreveta (pult za rad i prodaju). Ta zanimanja su bila neizostavan dio jedne čaršije i samog života u njoj, ali su tokom vremena nezasluženo zaboravljena a ona su : telali lica koja su po čaršiji prenosili naglas obavjesti, hamamdžije lica koja su vodila brigu oko javnog kupatila, talaci lica koja su obično radila u hamamu maseri, hamali lica koja su prenosili sami prenosili teret, handžije lice koje drži han pod zakup ili za naknadu, krečari proizvođaći i prodavci kreča, ćerpidžije proizvođači čerpića – cigle od nepečene zemlje, pasvandžije noćni čuvari čaršije, odundžije lica koja su na konjima donosili (samarice) i prodavali drva, Kiridžije prijevoznici koji su prenosili teret tovarnim konjima kao i još neke djelatnosti itd.
Vrijedi spomenuti da su sami esnafi imali izuzetan utjecaj na cjelokupan život grada, pa su tako u slučaju nezadovoljstva povodom neke odluke centralne ili lokalne vlasti bili u stanju zatvoriti svoje dućane tokom radnih dana. U posljednjem periodu osmanske uprave na prostoru današnje Bosne i Hercegovine dolazi do brojnih reformi koje su imale dalekosežne posljedice po kulturni i ekonomski razvoj.